ΜΥΩΠΙΑ

Η μυωπία είναι διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, κατά την οποία οι ακτίνες του φωτός δεν συγκεντρώνονται στον αμφιβληστροειδή, όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά σε κάποιο σημείο μπροστά από αυτόν. Για αυτόν το λόγο, ο μύωπας αδυνατεί να δει καθαρά τα αντικείμενα που βρίσκονται μακριά και μισοκλείνει τα μάτια για να το καταφέρει καλύτερα.Η μυωπία είναι συχνή διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, που οφείλεται σε ανατομική δυσαναλογία του.

ΓΛΑΥΚΩΜΑ

Το γλαύκωμα είναι ασθένεια του ματιού, η οποία εξαιτίας του αποκλεισμού της ροής του υδατοειδούς υγρού, που παράγεται από το ακτινωτό σώμα, αυξάνει την ενδοφθάλμια πίεση, και καταστρέφει τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς χιτώνος.

ΑΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ

Αστιγματισμό εννοούμε τη διαθλαστική εκείνη ανωμαλία κατά την οποία, λόγω του σχηματισμού στον αμφιβληστροειδή δύο ειδώλων, κάθετων μεταξύ τους , ο ασθενής βλέπει παραμορφωμένα και θολά τα διάφορα αντικείμενα.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μπερδεύει αριθμούς π.χ. το 6 με το 8 , γράμματα π.χ. το Α με το Δ, να έχει διάχυση των αντανακλώμενων φώτων ιδίως το βράδυ και δυσκολία στο διάβασμα.

ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑ

Πρεσβυωπία ονομάζεται η κατάσταση κατά την οποία το μάτι χάνει σταδιακά την ικανότητά του να εστιάζει σε κοντινές αποστάσεις. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στην μείωση της ελαστικότητας του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού που επέρχεται μετά την ηλικία των 40 ετών περίπου.

Τα πρώτα συμπτώματα εκδηλώνονται με την τάση που έχει ο πρεσβύωπας να απομακρύνει όλο και περισσότερο τα αντικείμενα που θέλει να δει ή να διαβάσει, με αδυναμία να δεί κοντά σε χαμηλό φωτισμό, και με κούραση ή πονοκέφαλο μετά από πολύωρη κοντινή εργασία.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ

Ο καταρράκτης είναι μια «θολή» περιοχή στο φακό του ματιού. Οι φυσιολογικοί φακοί των ματιών είναι τελείως διαφανείς, επιτρέποντας στο φως να περάσει ελεύθερα στο πίσω μέρος του ματιού. Μόλις ο καταρράκτης αρχίζει να αναπτύσσεται, ο φακός του ματιού σταδιακά γίνεται πιο αδιαφανής και δεν επιτρέπει στο φως να φτάσει στον αμφιβληστροειδή, προκαλώντας έτσι απώλεια όρασης.

Ο καταρράκτης προσβάλλει κυρίως τους ηλικιωμένους. Περίπου το 50% των Ευρωπαίων μεταξύ 65-74 ετών έχουν καταρράκτη και το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 70% περίπου για την ηλικία των 75.

ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΣ

Ο κερατόκωνος σημαίνει την ανάπτυξη κωνικού σχήματος του κερατοειδούς. Πρόκειται για μία μη φλεγμονώδη εκτασία του κερατοειδούς. Η πάθηση χαρακτηρίζεται από προοδευτική λέπτυνση και αύξηση της καμπυλότητας του κερατοειδούς. Καθώς η καμπυλότητα αυξάνει και ο κερατοειδής λεπταίνει, η όραση του ασθενούς χειροτερεύει. Η μείωση της όρασης μπορεί να είναι μικρή ή μεγάλη ανάλογα με την έκταση της βλάβης. Η ελάττωση της όρασης κυρίως οφείλεται σε ανώμαλο αστιγματισμό και μυωπία και λιγότερο σε θόλωση του κερατοειδούς.

ΥΠΕΡΜΕΤΡΩΠΙΑ

Η υπερμετρωπία είναι πάθηση ακριβώς αντίθετη από τη μυωπία. Στην περίπτωση αυτή το μάτι είναι πολύ μικρό. Έτσι, οι εικόνες δεν σχηματίζονται επάνω στον αμφιβληστροειδή, αλλά σε κάποιο σημείο πίσω από αυτόν.

ΞΗΡΟΦΘΑΛΜΙΑ

Η ξηροφθαλμία είναι πάθηση των οφθαλμών. Οφείλεται στην κακή ποιότητα και ποσότητα δακρύων που επαλείφουν το κερατοειδή με αποτέλεσμα την ανεπαρκή του λύπανση. Ίσως είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα σε άτομα που χρησιμοποιούν φακούς επαφής.

ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ

Αμφιβληστροειδής ονομάζεται η πολύ λεπτή ημιδιαφανής μεμβράνη, που καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια του ματιού. Κύριος ρόλος του είναι η μετατροπή των οπτικών ερεθισμάτων σε νευρικά, για ανάλυση και επεξεργασία από τον εγκέφαλο.

ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΥΑΛΟΕΙΔΟΥΣ

Στο εσωτερικό του, το μάτι περιέχει κατά κύριο λόγο το λεγόμενο υαλώδες, μια ουσία σε μορφή γέλης που βοηθά το μάτι να διατηρεί το σφαιρικό του σχήμα. Εκατομμύρια λεπτεπίλεπτες ίνες συνυφαίνονται εντός του υαλώδους και συνάπτονται με την επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς.

Όσο μεγαλώνουμε, το υαλώδες συρρικνώνεται και αυτές οι ευαίσθητες ίνες έλκουν την επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς. Η πίεση που ασκείται οδηγεί πολλές φορές στη ρήξη των ινών, με αποτέλεσμα υαλώδες να αποχωρίζεται από τον αμφιβληστροειδή. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται αποκόλληση υαλοειδούς.

ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΕΚΦΥΛΗΣΗ ΩΧΡΑΣ

Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδος σχετιζόμενη με την ηλικία, είναι η πιο συχνή αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης στον δυτικό κόσμο. Η πάθηση αυτή προσβάλει την κεντρική περιοχή του βυθού του ματιού, η οποία είναι και η πιο σημαντική. Με συνέπεια μια σταδιακή μείωση της κεντρικής όρασης χωρίς άλλα συμπτώματα.